Hundur borðar gras - Af hverju og hvenær ættir þú að hafa áhyggjur (eða ekki)

Það er vor (já, jafnvel á Íslandi núna) og sólin er loksins farin að ylja hjörtum og grasið byrjar að kíkja upp úr moldinni. Þegar þú gengur með hundinn þinn tekurðu líklega eftir því að hann stoppar allt í einu og byrjar að narta í nýja, græna stráið – eins og þetta sé það besta sem hann hefur fengið að borða alla vikuna.

Fyrir suma lítur þetta bara út fyrir að vera krúttlegt, en margir fá áhyggjur, því margir hafa heyrt að hundar eigi ekki að borða gras:Er hundurinn minn veikur eða líður honum illa? Vantar eitthvað í fóðrið? Er hann að reyna að æla? Ætti ég að stoppa hann?

Þessar hugsanir eru algengar. En eins og með margt sem endurtekur sig oft, þá er þetta ekki alveg rétt. Staðreynd: Flestir hundar borða gras og hjá meirihluta þeirra er það alveg eðlilegt.

Vísindin hafa enn ekki fundið eina, ákveðna ástæðu fyrir því af hverju hundar borða gras. Það sem við vitum er að þetta er algeng hegðun, jafnvel hjá heilbrigðum og vel nærðum hundum. Könnun og rannsóknir sýna að stór hluti hunda étur reglulega gras. Jafnvel hundar á fullkomlega samsettum, næringarríkum hráfæðisfæði láta grænt gras kitla bragðlaukana öðru hvoru.

Af hverju borðar hundur gras?

Sumar kenningar segja að þetta sé eðlishvöt, leif frá forfeðrum þeirra. Villtir hunddýr hafa verið séð éta gras og plöntur, beint eða óbeint í gegnum bráð sína. Það gæti því einfaldlega verið hluti af náttúrulegri hegðun þeirra.

Aðrir telja að hundar leiti í gras þegar þeim leiðist eða vantar örvun. Endurtekna hreyfingin við að tyggja og lyktin gæti einfaldlega verið áhugaverð og fullnægjandi fyrir þá.

Einnig er mögulegt að sumir hundar noti gras sem einhvers konar sjálfslyf. Það eru til frásagnir af hundum sem borða gras og kasta svo upp. Þetta hefur ýtt undir þá hugmynd að hundar finni eðlislega að þeir þurfi að kasta upp og noti gras til að koma því af stað. En – eins langt og rannsóknir ná – þá virðist þetta eiga aðeins við um minnihlutann. Flestir hundar sem borða gras kasta ekki upp og virðast hvorki óþægilegir fyrir né eftir.

Önnur algeng skoðun er sú að grasát bendi til næringarskorts, t.d. trefjaskorts. En jafnvel hundar sem fá vel samsett og trefjaríkt fæði borða samt gras.

Hvernig veistu þá hvort þú þurfir að hafa áhyggjur?

Lykilatriðið er hvernig hundurinn borðar grasið. Hundur sem rölti um og tyggur annað slagið á grasstrá, með afslappaðan líkama, er líklega bara í stuði – alveg eins og við tínum ber á göngu og smökkum.

Hins vegar, ef hundurinn virðist æstur eða heltekinn af grasátinu, rífur upp gras með rótum eða étur mun meira gras en hann gerði áður, þá getur verið rétt að fylgjast nánar með. Breyting í hegðun eða styrkleika getur stundum bent til óþæginda, ógleði eða einhvers eins og bakflæði, magabólgu eða (í sjaldgæfum tilfellum) magaveltu. Ef þú ert í vafa – og sérstaklega ef annað bætist við, t.d. uppköst, lystarleysi eða slappleiki – hafðu samband við dýralækni.

Ætti ég að stoppa hundinn minn?

Nei, í flestum daglegum aðstæðum er engin ástæða til þess. Undantekningin eru þau tilfelli þar sem gras vex á svæðum sem geta verið menguð, t.d. við vegi, á úðaðri túnbletti eða þar sem notaðir eru efnameðhöndlun. Þá er skynsamlegt að beina hundinum kurteislega annað.

Ef þér finnst hundurinn borða gras úr leiðindum eða gerir það oft á sömu leiðinlegu göngunni, þá er þetta kannski merki um að þörf sé á meiri örvun. Hundar þurfa ekki bara líkamlega hreyfingu heldur líka andlega. Hugleiddu hvort þú getir breytt gönguleiðum, bætt við lyktarleikjum eða öðrum verkefnum á göngu. Ef það virkar ekki – eða þú vilt fá aðstoð – getur hundaþjálfari aðstoðað.

Samantekt

Við vitum ekki nákvæmlega af hverju hundar borða gras. En svo lengi sem hundurinn hegðar sér eðlilega og virðist ekki óþægilegur, þá er yfirleitt engin ástæða til að hafa áhyggjur.

Stundum er gras bara gras.